اختلالات مغناطیسی شناورها یکی از اصلیترین معضلات آنها در مقابله با مینهای دریایی و یکی از عوامل مهم شناسایی هر چه سریعتر شناورهای زیرسطحی است. هدف اصلی این مقاله طراحی یک سیستم جبرانساز (سیستم دیگوسینگ ) به منظور کمینه کردن اختلالات مغناطیسی کشتیها است. برای انجام این مهم، ابتدا سیگنیچر مغناطیسی کشتی شبیهسازی شده و سپس با استفاده از سه دسته سیمپیچ که در داخل بدنه کشتی تعبیه شدهاند، سعی میشود اختلالی هم اندازه سیگنیچر اولیه کشتی و در جهت عکس آن تولید شود تا برآیند این اختلالات به کمترین میزان ممکن برسد. در این مقاله با استناد به خطی بودن کل سیستم و استفاده از الگوریتم بهینهسازی ازدحام ذرات، جریان هر کدام از سیمپیچها مشخص میشود. پیچیدگی کمتر و سرعت بیشتر این روش در مقایسه با بهینهسازیهای مستقیم شبیهسازها، از مهمترین مزیتهای روش پیشنهادی میباشد.
محمودنژاد ماکویی, سینا, & قربانی, ایاز. (1394). بهینه سازی جریان سیم پیچ های سیستم جبران ساز اختلالات مغناطیسی کشتی با استفاده از الگوریتم ازدحام ذرات. رادار, 3(1), 1-12.
MLA
سینا محمودنژاد ماکویی; ایاز قربانی. "بهینه سازی جریان سیم پیچ های سیستم جبران ساز اختلالات مغناطیسی کشتی با استفاده از الگوریتم ازدحام ذرات", رادار, 3, 1, 1394, 1-12.
HARVARD
محمودنژاد ماکویی, سینا, قربانی, ایاز. (1394). 'بهینه سازی جریان سیم پیچ های سیستم جبران ساز اختلالات مغناطیسی کشتی با استفاده از الگوریتم ازدحام ذرات', رادار, 3(1), pp. 1-12.
VANCOUVER
محمودنژاد ماکویی, سینا, قربانی, ایاز. بهینه سازی جریان سیم پیچ های سیستم جبران ساز اختلالات مغناطیسی کشتی با استفاده از الگوریتم ازدحام ذرات. رادار, 1394; 3(1): 1-12.